Ιστορικός πόρος – Οι τέσσερις μεγάλες εφευρέσεις της αρχαίας Κίνας

Γνωρίζατε ότι τέσσερις από τις σημαντικότερες εφευρέσεις του κόσμου ανακαλύφθηκαν στην Κίνα; Οι Κινέζοι γιορτάζουν τις «τέσσερις μεγάλες εφευρέσεις» που καταδεικνύουν την προηγμένη επιστήμη και τεχνολογία που είχε η Κίνα στην αρχαιότητα: χαρτί, πυξίδα, εκτύπωση και μπαρούτι.

Οι σύγχρονοι Κινέζοι μελετητές πιστεύουν ότι εκτός από τις τέσσερις μεγάλες εφευρέσεις, υπάρχουν και άλλες που ήταν ακόμη πιο εξελιγμένες και που είχαν μεγαλύτερο αντίκτυπο στον κόσμο που ζούμε σήμερα. Μερικά από αυτά περιλαμβάνουν την υψικάμινο και τον τρούλο που εφευρέθηκαν από το 403 έως το 221 π.Χ. Τα πηδάλια με πρύμνη εφευρέθηκαν στην Κίνα τον 1ο αιώνα μ.Χ. η νάρκη ξηράς, η ναυτική νάρκη, οι εκρηκτικές μπάλες κανονιού, οι πύραυλοι πολλαπλών σταδίων και πολλά άλλα. Η Κίνα έχει μια πλούσια κληρονομιά εφευρέσεων με επίκεντρο την επιστήμη και συχνά ηγήθηκε του κόσμου με τις τεχνολογικές της εξελίξεις.

Η Πυξίδα

Πιστεύεται ότι η πρώτη μαγνητική πυξίδα κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Τσιν (221 έως 206 π.Χ.). Ένα βιβλίο του 4ου αιώνα π.Χ. αναφερόταν στον lodestone (ένα ορυκτό από οξείδιο του σιδήρου) και στο πώς προσέλκυε τον σίδηρο στον εαυτό του.

  • Ένα βιβλίο που γράφτηκε κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Σονγκ (1040 έως 1044 μ.Χ.) αναφερόταν σε έναν ανιχνευτή μαγνητικής κατεύθυνσης με τη μορφή ενός σιδερένιου «ψαριού με νότο» που επέπλεε σε ένα μπολ με νερό. Ο ανιχνευτής κατεύθυνσης συνιστάται να χρησιμοποιείται για την εύρεση κατεύθυνσης στο σκοτάδι και να δείχνει πάντα νότια.
  • Το 1088 η πρώτη μαγνητισμένη βελόνα περιγράφηκε στην κινεζική βιβλιογραφία από τον Shen Kuo.
  • Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση της πυξίδας για πλοήγηση πλοίων γράφτηκε από τον Zhu Yu το 1111 έως το 1117.
  • Οι δυναστείες Song και Yuan περιέγραψαν επίσης πώς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μια στεγνή πυξίδα, αλλά η υγρή πυξίδα (η μαγνητική βελόνα που επιπλέει σε ένα μπολ με νερό) ήταν πιο δημοφιλής στην Κίνα.

Πυρίτιδα

Το αλάτι (νιτρικό κάλιο) ήταν γνωστό στους Κινέζους από τα μέσα του 1ου αιώνα μ.Χ. και χρησιμοποιήθηκε με θείο για ιατρικούς σκοπούς. Το 492 μ.Χ., ένα κινεζικό αλχημικό κείμενο σημείωσε ότι η άλατα έβγαζε μια πορφυρή φλόγα όταν αναφλεγόταν. Μεταγενέστερα κείμενα περιέγραφαν «χέρια και πρόσωπα κάηκαν, ακόμη και ολόκληρο το σπίτι όπου δούλευαν κάηκε» αφού το θείο και το άλας θερμάνθηκαν μαζί με άλλες ουσίες (800 μ.Χ.).

Η πυρίτιδα (η οποία είναι ένα μείγμα θείου, ξυλάνθρακα και άλατος) ανακαλύφθηκε τον 9ο αιώνα από Κινέζους αλχημιστές κατά την αναζήτησή τους για ένα ελιξίριο αθανασίας. (Η Αλχημεία είναι η μελέτη των χημικών ιδιοτήτων των ουσιών, με μια μυστικιστική προοπτική. Οι αρχαίοι αλχημιστές έθεσαν μεγάλο μέρος των θεμελίων της σύγχρονης χημείας, η οποία αντικατέστησε την αλχημεία κατά τη διάρκεια του 1800). Οι Κινέζοι συνέχισαν να χρησιμοποιούν πυρίτιδα στις «ιπτάμενες φωτιές» (φλογοβόλα) τους πυραύλους, τις βόμβες και τις νάρκες τους. Πιστεύεται επίσης ότι τα πυροβόλα όπλα εφευρέθηκαν για πρώτη φορά στην Κίνα περίπου το 1100 μ.Χ

Χαρτί

Η λέξη χαρτί προέρχεται από το όνομα του φυτού πάπυρος, που φύεται κατά μήκος του ποταμού Νείλου. Ο πάπυρος χρησιμοποιήθηκε στην Αίγυπτο (ίσως ήδη από το 3500 π.Χ.) για γραφή και ήταν εύθραυστος και ευαίσθητος στην υγρασία και την ξηρότητα. Οι Αιγύπτιοι έπαιρναν κομμάτια από το στέλεχος του φυτού πάπυρου σε φέτες, τα συμπίεζαν και τα στέγνωναν. Η περγαμηνή και το βελούδο χρησιμοποιήθηκαν επίσης ως επιφάνειες γραφής, αλλά κατασκευάζονταν από δέρματα ζώων σε μια χρονοβόρα διαδικασία.

Πριν εφευρεθεί το χαρτί, οι Κινέζοι χρησιμοποιούσαν κόκαλο ή έραβαν λωρίδες από μπαμπού για να γράφουν. Χρησιμοποιούσαν επίσης μετάξι αλλά αυτό ήταν πολύ ακριβό. Παλαιότερα πίστευαν ότι το χαρτί εφευρέθηκε γύρω στο 105 μ.Χ. από τον Cai Lun (ονομάζεται επίσης T’sai Lun) υπό τον αυτοκράτορα Ho-Ti κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Χαν. Ωστόσο, πρόσφατες αρχαιολογικές ανακαλύψεις (2006) χαρτιού με κινέζικους χαρακτήρες υποδηλώνουν ότι το χαρτί χρησιμοποιήθηκε το 8 π.Χ. Ανακαλύφθηκε επίσης ότι κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Wu (δυναστεία Χαν), το χαρτί χρησιμοποιήθηκε για το τύλιγμα και την επένδυση ευαίσθητων καθρεφτών και άλλων αντικείμενα.

Η συνταγή του Cai Lun για χαρτί αποτελούνταν από κουρέλια κάνναβης, νερό, δίχτυα και ψιλοκομμένο φλοιό μουριάς. Πιέστηκε ίσια, το νερό στριμώχτηκε και αφέθηκε να στεγνώσει στον ήλιο. Με τους αιώνες, η χαρτοποιία εξαπλώθηκε στην Ινδία, στον ισλαμικό κόσμο και τελικά το 1200 στους Ευρωπαίους.

Εκτύπωση

Οι σφραγίδες με στρογγυλούς κυλίνδρους, που εφευρέθηκαν στη Μεσοποταμία περίπου το 3000 π.Χ., ήταν μια από τις πρώτες μεθόδους εκτύπωσης που χρησιμοποιήθηκαν. Αυτές οι σφραγίδες κυλήθηκαν σε πήλινες ταμπλέτες για να αποτυπώσουν ένα μήνυμα και στέγνωσαν.

Αρχικά, η εκτύπωση ξύλινων τεμαχίων χρησιμοποιήθηκε για την εκτύπωση σχεδίων σε υφάσματα. Στην Αίγυπτο η τυπογραφία με ξύλινο τεμάχιο σε ύφασμα ασκούνταν πριν από τη χρήση του πάπυρου. Τα παλαιότερα τυπωμένα θραύσματα ξυλότουβλα είναι από την Κίνα (πριν από το 220 μ.Χ.) και ήταν εικόνες λουλουδιών τυπωμένων σε μετάξι. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε και η εκτύπωση σε χαρτί.

  • Το παλαιότερο χαρτί με κείμενο και εικονογραφήσεις που τυπώθηκαν από ξυλότουβλα ανακαλύφθηκε το 1974 και χρονολογείται από το 650 έως το 670 μ.Χ.
  • Το αρχαιότερο σωζόμενο έντυπο βιβλίο (868 μ.Χ.) είναι ένας κινεζικός κύλινδρος με κείμενο της διαμαντένιας σούτρας, αλλά πιστεύεται ότι η εκτύπωση βιβλίων μπορεί να είχε γίνει πολύ πριν από αυτήν την ημερομηνία.
  • Το πρώτο τυπογραφείο εφευρέθηκε στην Κίνα το 593 μ.Χ
  • Πιστεύεται ότι η πρώτη εφημερίδα τυπώθηκε περίπου το 700 μ.Χ. στο Πεκίνο.

Σχολιάστε