Οι Whyos ήταν μια μοχθηρή ιρλανδική συμμορία του δρόμου που κυβέρνησε το Κάτω Μανχάταν, ξεκινώντας αμέσως μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο και συνεχίζοντας μέχρι τη δεκαετία του 1890. Η συμμορία ξεκίνησε ως το παρακλάδι μιας συμμορίας πριν από τον Εμφύλιο Πόλεμο που ονομαζόταν Chichesters. Η έδρα τους ήταν στην 6η πτέρυγα της οδού Baxter, πρώην Orange Street, και πήρε το όνομά της από τον ήρωα του Μεξικού Πολέμου, Αντισυνταγματάρχη Τσαρλς Μπάξτερ.
Οι Whyos πήραν το όνομά τους από τις κλήσεις πουλιών που έκαναν ο ένας στον άλλο, για να αυτοπροσδιοριστούν ως μέλη της συμμορίας. Όταν πρωτοεμφανίστηκαν στους δρόμους του Κάτω Μανχάταν, οι Whyos έκαναν κρουαζιέρα στην περιοχή που ονομάζεται Mulberry Bend, ληστεύοντας, χτυπώντας και σκοτώνοντας με ασεβή όρεξη. Σύντομα επέκτειναν την επικράτειά τους στο Lower West Side, στο Greenwich Village, μετά βορειότερα. Το αγαπημένο στέκι του Whyos ήταν μια βουτιά στη γωνία του Mulberry and Worth που λεγόταν «The Morgue». Ένα εύστοχο όνομα, αφού υπολογίστηκε ότι πάνω από εκατό δολοφονίες έγιναν στις εγκαταστάσεις. Ο ιδιοκτήτης του μπαρ καυχήθηκε ότι το ποτό του ήταν ισχυρό και αρκετά νόστιμο, αλλά θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί ως ένα εξαιρετικό υγρό ταρίχευσης.
Ο μύθος έλεγε ότι για να γίνει μέλος των Whyos, ένα επίδοξο μέλος έπρεπε να σκοτώσει, ή τουλάχιστον να κάνει απόπειρα να σκοτώσει κάποιον. Ένας από τους πρώτους ηγέτες τους ήταν ο Mike McCoin, ο οποίος κρεμάστηκε στους Τάφους στις 8 Μαρτίου 1883, για τη δολοφονία με σφεντόνα ενός ιδιοκτήτη σαλούν στη Δυτική Εικοστή Έκτη Οδό, ονόματι Louis Hanier. Την επόμενη μέρα που σκότωσε τον Χανιέ, ο ΜακΚόιν ανακοίνωσε στη συμμορία του: «Ένας τύπος δεν είναι σκληρός μέχρι να χτυπήσει τον άνθρωπό του (σκοτώσει).» Μερικοί σκληροί άντρες πήραν κατά βάθος την παρατήρηση του ΜακΚόιν και ακολούθησαν μια σειρά από φόνους, με αποτέλεσμα να εισαχθούν νέα μέλη στη συμμορία.
Οι Whyos έφτασαν στο απόγειο της δύναμής τους τη δεκαετία του 1880, όταν τέτοιοι άτακτοι όπως ο Big Jim Hines τρομοκρατούσαν την πόλη. Ο Χάινς ήταν ο πρώτος που διεξήγαγε παιχνίδια στρούς, τα οποία διοικούσαν οι ιταλικές και εβραϊκές συμμορίες και μια μεγάλη πηγή εσόδων για εκκίνηση. Τα παιχνίδια στρούς παίζονταν κάθε βράδυ σε πολλές τοποθεσίες, από τα ανατολικά του Bowery, μέχρι την Fourteenth Street και μετά δυτικά μέχρι το Broadway. Και σχεδόν κάθε βράδυ, ο Χάινς αναπηδούσε από το ένα παιχνίδι στο άλλο, με ένα τεράστιο όπλο σε κάθε χέρι. Χρησιμοποιώντας επικείμενη δύναμη, ο Χάινς έβγαζε ένα ποσοστό από κάθε παιχνίδι, με χάρη, αφήνοντας πάντα ένα ωραίο κόψιμο για το σπίτι.
Μια φορά, αφού συνελήφθη, είπε σε έναν ντετέκτιβ: “Πρέπει να είναι τρελοί. Δεν τους αφήνω πάντα κάτι; Το μόνο που θέλω είναι να το μοιραστώ”.
Το 1884, το μέλος του Whyos, Piker Ryan, συνελήφθη για ένα από τα πολλά εγκλήματά του. Η αστυνομία βρήκε πάνω του ένα βιβλίο, με τιμές για μια λίστα με τα εγκλήματα που έκαναν οι Whyos για χρηματικό κέρδος. Η λίστα έγραφε:
Γροθιά — $2,
Και τα δύο μάτια μαυρισμένα — $4
Έσπασαν μύτη και σαγόνι — 10 $
Έσβησε – 15 $
Μασημένο αυτί — 15 $
Έσπασε το πόδι ή το χέρι — 19 $
Πυροβολήθηκε στο πόδι — 25 $
Stab — $25
Κάνοντας τη μεγάλη δουλειά (δολοφονία) — $100 και πάνω
Ένα άλλο εξέχον μέλος του Whyos ήταν ο Dandy Johnny Dolan, ο οποίος ήταν επιμελής στο ντύσιμο, με λαδωμένα και σοβατισμένα μαλλιά και μια τάση να φορά μόνο τα καλύτερα διαθέσιμα ρούχα παπουτσιών. Ο Dolan ήταν επίσης ο εφευρέτης δύο φρικιαστικών όπλων. Το πρώτο ήταν τμήματα λεπίδας τσεκουριού ενσωματωμένα στη σόλα των «Fighting Shoes» του, τα οποία χρησιμοποίησε για να πατήσει και να μαχαιρώσει έναν πεσμένο εχθρό. Ο άλλος ήταν ένα «οφθαλμικό» φτιαγμένο από ορείχαλκο και φορεμένο στον αντίχειρά του.
Στις 22 Αυγούστου 1875, ο Dolan αποφάσισε να ληστέψει έναν κατασκευαστή βούρτσας στην οδό Γκρίνουιτς 275. Στις εγκαταστάσεις, αντιμετώπισε τον James H. Noe και τον χτύπησε πάνω από το κεφάλι με έναν σιδερένιο λοστό. Στη συνέχεια προχώρησε στην κλοπή του από χρήματα, ένα χρυσό ρολόι και αλυσίδα, και το μπαστούνι του κυρίου Νόε, το οποίο είχε μια μεταλλική λαβή σε σχήμα μαϊμού. Αλλά πριν φύγει ο Ντόλαν, έβγαλε και τα δύο μάτια του κυρίου Νόε με το “οφθαλμικό” του, και μετά έδειξε περήφανα τους βολβούς των ματιών στους φίλους του. Ο κύριος Νόε πέθανε λίγες μέρες αργότερα, και όταν ο Ντόλαν συνελήφθη σύντομα, περπατούσε με το χαρακτηριστικό μπαστούνι του κυρίου Νόε και κρατούσε τα μάτια του κυρίου Νόε στην τσέπη του. Ως αποτέλεσμα, ο Dolan δικάστηκε και καταδικάστηκε για φόνο και κρεμάστηκε στην αυλή της φυλακής Tombs στις 21 Απριλίου 1876.
Οι πιο διάσημοι από τους ηγέτες του Whyos ήταν ένα ζευγάρι Dannys. Οι Messers Driscoll και Lyons, οι οποίοι συνδιοργάνωσαν το Whyos τη δεκαετία του 1880. Το 1888, ο Driscoll ενεπλάκη σε έναν καβγά με το μέλος της συμμορίας Five Points, John McCarthy, για τις στοργές μιας πόρνης που ονομαζόταν Beezy Garrity. Μη όντας ο μεγαλύτερος πυροβολητής, ο Ντρίσκολ πυροβόλησε και σκότωσε κατά λάθος, την κυρία Γκάριτι, και κρεμάστηκε για το λάθος του στις 22 Ιανουαρίου 1888.
Η Λυών θεωρήθηκε ο πιο μοχθηρός γκάνγκστερ της δεκαετίας του 1880. Και η πτώση του ήταν μια διαμάχη για μια νεαρή κυρία επίσης. Φαινόταν ότι η Λάιον άρπαξε την Pretty Kitty McGown από τον παράνομο Τζόζεφ Κουίν. Ο Κουίν ορκίστηκε εκδίκηση και στις 4 Ιουλίου 1887, οι δύο άντρες αναμετρήθηκαν με όπλα στην Πλατεία του Παράδεισου στην περιοχή Five Points. Ο Λάιονς ήταν καλύτερος με ένα όπλο από ό,τι ήταν ο φίλος του Ντρίσκολ, και πυροβόλησε τον Κουίν κατευθείαν στην καρδιά, σκοτώνοντάς τον επί τόπου. Ο Λάιον το πήρε στο λαιμό για μερικούς μήνες, αλλά τελικά συνελήφθη και κρεμάστηκε στη φυλακή Tombs στις 21 Αυγούστου 1888, μόλις επτά μήνες αφότου ο Ντρίσκολ είχε την ίδια μοίρα.
Μετά το θάνατο των Lyons και Driscoll, οι Whyos έπεσαν σε αταξία. Στα τέλη της δεκαετίας του 1890, ο Monk Eastman νίκησε ό,τι είχε απομείνει από τους Whyos, και με τον Paul Kelly, αρχηγό της συμμορίας Five Points, πολέμησαν για τον έλεγχο όλων των ρακέτες στο Lower Manhattan για τα επόμενα χρόνια.
