Πολλοί άνθρωποι με έχουν ρωτήσει για τα κελτικά στυλ μαλλιών τόσο για άνδρες όσο και για γυναίκες. Θέλουν να μάθουν για την καθημερινή ζωή και πώς έδειχναν.
Κέλτικο σαπούνι – Οι Ρωμαίοι παρατήρησαν ότι οι Κέλτες ήταν πολύ ιδιαίτεροι για τις συνήθειες μπάνιου και περιποίησης. Μύριζαν υπέροχα, καθώς ξέρουμε ότι έπλεναν τα χέρια και το πρόσωπό τους με σαπούνι το πρωί, καθώς και λούζονταν πλήρως με σαπούνι το βράδυ. Έπειτα έβαζαν λάδι με αρωματικά βότανα στο δέρμα τους. Στους νόμους του Brehon υπάρχουν σαφείς περιγραφές ως προς το πότε έπρεπε να κάνουν μπάνιο οι ελίτ πολεμιστές της «ασφάλειας», καθώς και τα θηλυκά των ανάδοχων παιδιών να πλένονται κάθε δεύτερη μέρα. Ένα παλληκάρι ήταν ένα είδος μανδύα Σχεδόν τελετουργικό στην πίστη. Λέγεται ότι ήταν οι Κέλτες που εισήγαγαν το σαπούνι στους Ρωμαίους που χρησιμοποιούσαν το λάδι και τα ραβδιά για να ξύνουν τη βρωμιά τους προηγουμένως.
Celtic Hands – Στην Ιρλανδία, τα άτομα της ιεραρχίας έπρεπε να έχουν τα νύχια τους περιποιημένα. Οι πολεμιστές θεωρούνταν ιεράρχες και θα ντρεπόταν αν κρατούσε τα νύχια του κουρελιασμένα. Μερικές φορές οι γυναίκες έβαφαν τα νύχια τους κατακόκκινα, όπως βλέπουμε από την ιστορία της Deirdre που κάνει μια δήλωση ότι το κατακόκκινο νύχι της παραπέμπει σε χαρούμενες περιστάσεις και έτσι δεν θα το κάνει πια όταν πεθάνουν κάποια αγόρια.
Κέλτικα μαλλιά και μακιγιάζ προσώπου και σώματος – Φτιάξτε Οι Κέλτες μερικές φορές ήταν με ή χωρίς μούσι ή μουστάκι, ανάλογα με τη φυλή και τη θέση. Μερικοί στρατιώτες και Κέλτες κατώτερης τάξης είχαν μουστάκια, συχνά κουλουριασμένα στα άκρα, αλλά χωρίς γένια μέχρι τη μεσαιωνική περίοδο. Τα γένια ήταν συχνά διχαλωτά – ιρλανδικά έργα τέχνης ελάχιστα άλλα εμφανίζουν γένια χωρίς διχάλια και αντ’ αυτού με τετράγωνο κόψιμο στο κάτω μέρος. Άλλα στυλ γενειάδας δείχνουν ένα μονό μακριά γένια στο πηγούνι, μερικές φορές με τετράγωνο κόψιμο στο κάτω μέρος.
Οι εξέχοντες ήταν είτε ξυρισμένοι είτε είχαν και γένια και μουστάκι. Το μουστάκι έγινε γνωστό αργότερα στην αριστοκρατία και φορέθηκε μόνο του, το οποίο μεταφέρθηκε στη μεσαιωνική περίοδο. Διόδωρος Σικελίας – «Οι ευγενείς ξυρίζουν τα μάγουλά τους, αλλά αφήνουν το μουστάκι να μεγαλώσει μέχρι να καλύψει το στόμα». Όπως ειπώθηκε, υπάρχουν πολλές φυλές, οπότε όλα εξαρτώνται από την περιοχή. Ο Καίσαρας σημείωσε ότι οι Κέλτες ξύρισαν το σώμα τους εκτός από το κεφάλι και το άνω χείλος.
Στους μύθους μπορούμε να δούμε πολλά πράγματα που έκαναν, αλλά πρέπει να διαβάσετε τα πολλά για να βρείτε αυτά τα πετράδια. Για παράδειγμα – ο χυμός μούρων, θα μπορούσε μερικές φορές να χρησιμοποιηθεί για γυναικεία φρύδια μαύρα. Οι Ιρλανδοί ιεραπόστολοι μοναχοί ήταν επίσης γνωστό ότι βάφουν ή βάφουν τα βλέφαρά τους μαύρα. Τα μάγουλα κοκκίνισαν χρησιμοποιώντας ένα φυτό που ονομάζεται «ρουάμ» — θα μπορούσε να είναι μούρα σκλήθρας αλλά είναι άγνωστο. Δεν είναι ξεκάθαρο αν τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες κοκκίνισαν τα μάγουλά τους.
Τα Celtic Hair ήταν μακρά σύμφωνα με τον Cesar και μερικές άλλες πηγές από τις ελεύθερες τάξεις και για άνδρες και γυναίκες – ιρλανδικά έργα τέχνης.
Οι πολεμιστές, από την άλλη – (Ρωμαϊκό γλυπτό του «πεθαίνοντας Γαλάτη» και του στρατιώτη από το Book of Kells), έχουν μαλλιά που μοιάζουν με κομμένα μπολ, ψηλότερα στην πλάτη και πιο μακριά πάνω από τα μάτια. Το κόψιμο μοιάζει πολύ με το στυλ «glib» που φορούσαν οι στρατιώτες στην ύστερη μεσαιωνική Ιρλανδία. Οι πολεμιστές στρατιώτες και οι άνδρες της κατώτερης τάξης φορούσαν ένα μακρύ μουστάκι χωρίς συνοδευτικό μούσι. Ένα από τα τεστ για την ένταξη σε κάποιες από τις ελίτ ομάδες πολεμιστών ήταν ότι ο υποψήφιος έπρεπε να τρέξει μέσα από ένα ξύλο, κυνηγημένος από ολόκληρη τη Φιάννα, χωρίς να έχει λυθεί μια πλεξούδα από τα μαλλιά του από τα κλαδιά.
Μερικές φορές, με την ευκαιρία, φορούσαν τα μαλλιά τους σε πολλές περίτεχνες μπούκλες και πλεξούδες, διακοσμούσαν φτερά, χρυσές μπάλες, ασημένιες και μπρούτζινες κορδέλες, λεπτές εύκαμπτες χρυσές πλάκες ή χρυσές μπάλες και άλλα στολίδια στερεωμένα στα μαλλιά τους. Στο Tain Bo Culaigne, μια όμορφη γυναίκα φοράει τρεις πλεξούδες από μαλλιά τυλιγμένα γύρω από το κεφάλι της και η τέταρτη κρέμεται από την πλάτη μέχρι τους αστραγάλους της. Ένα από τα τεστ για την ένταξη στην τάξη Warrior ήταν ότι ο υποψήφιος έπρεπε να τρέξει μέσα από ένα ξύλο, κυνηγημένος από όλη τη μπάντα των Warrior, χωρίς να έχει λυθεί μια πλεξούδα από τα μαλλιά του από τα κλαδιά.
Οι αρχαίοι Κέλτες είχαν ένα μοναδικό στυλ μαλλιών που τράβηξε την προσοχή πολλών κλασικών συγγραφέων.
Ο Διόδωρος της Σικελίας – λέει ότι οι Κέλτες ήταν ψηλοί και μυώδεις, με χλωμό δέρμα και ξανθά μαλλιά τα οποία αναδεικνύουν τεχνητά πλένοντάς τα σε ασβεστόνερο. Στη συνέχεια το μαζεύουν πίσω από το μέτωπο μέχρι την κορυφή του κεφαλιού και κάτω στον αυχένα του λαιμού… και επομένως τα μαλλιά γίνονται τόσο βαριά και τραχιά που μοιάζουν με τη χαίτη των αλόγων. Θα μπορούσαν να θεωρούν τον Μονόκερο ή τον Θεό του Άλογο ως Μητέρα τους.
Τα ιρλανδικά κείμενα αναφέρονται σε μαλλιά τόσο μακριά και δύσκαμπτα που θα είχαν κολλήσει ένα μήλο που πέφτει. Ο Ιρλανδός ήρωας θεός CuChulainn περιγράφεται με αυτόν τον τρόπο και προστίθεται ότι τα μαλλιά του ήταν τριών χρωμάτων, πιο σκούρα κοντά στο τριχωτό της κεφαλής και πιο ανοιχτόχρωμα στο τέλος. Αν είναι αστερισμός κυνηγόσκυλου, μπορούμε να δούμε τα πιο αμυδρά αστέρια, ή θα μπορούσε να είναι η αναφορά στο στυλ λεύκανσης που έμαθαν να κάνουν.
* Σημείωση – Οι Κέλτες ανέτρεφαν πάντα τα παιδιά τους σε άλλες φυλές για μελέτη. Το σαπούνι δεν είναι αποδεδειγμένο, αλλά οι περισσότεροι λένε ότι είναι οι Κέλτες που είτε το επινόησαν είτε το έφεραν στην Ευρώπη.
Τις παραπάνω πληροφορίες τις έλαβα από περιγραφές μυθολογικών ιστοριών της Ουαλίας και της Ιρλανδίας, από κλασικές και πρώιμες ιρλανδικές πηγές, καθώς και από απεικονίσεις σε έργα τέχνης της Ιρλανδίας από διάφορους συγγραφείς όπως ο Joyce, ο Berresford, και ο Mathews και ο Markale.
